Na pytanie ,,Dlaczego chodzisz po górach? “ odpowiadało już wielu wielkich alpinistów, a każdy turysta choć raz w swoim życiu usłyszał je podczas wędrówki.
Góry były, są i będą czymś co fascynuje i inspiruje ludzi do pokonywania nie tylko tych górskich szczytów. Jednak każdy z nas szuka w nich czegoś innego, powraca do czegoś, co sam w sobie określa.
Górami żyłam od dziecka, to tam się wychowałam i tam wracam za każdym razem gdy mam odrobinę czasu. Do dziś, to właśnie w górach podejmuję ważne decyzje, tam poznawałam przyjaciół i ciągle poznaję nowych, to w górach znalazłam swoją miłość. Góry są miejscem gdzie zawsze czuję sie autentyczna, bo tam liczy się tylko to co prawdziwe i szczere, nie ma potrzeby, a nawet nie można udawać, że jest się silniejszym, lub bardziej zdecydowanym. To miejsce gdzie aspiracje i marzenia spotykają się z ograniczeniami i słabościami by wspólnie dążyć do obranych celów, opierając się na absolutej akceptacji siebie i swoich towarzyszy.
Atmoswera, która tam panuje, na szlakach, w schroniskach, na szczytach gdzie spotykają się nieznani sobie ludzie by wspólnie pomilczeć w obliczu swoistego patosu i sacrum jaki góry z sobą niosą, jest magiczna. Magiczna w ciszy natury, ale i w tedy, kiedy wszycy spotykają się przy ogniskach i radosnym dźwięku gitary.
Postanowiłam to wszystko pokazać, zgromadzić małą cząstkę powodów które kierują ludzi w stronę górskich szczytów, a tym samym znaleźć swoją odpowiedź na pytanie … Dlaczego chodzisz po górach?